Organy policji nie przedstawiły przekonujących argumentów przemawiających za odwołaniem policjantki ze stanowiska komendanta komisariatu, sąd uchylił więc ich decyzje.
Organ policji może odwołać policjanta ze stanowiska w każdym czasie, jeśli ustały przesłanki uzasadniające powołanie. Nie zostało to tu w żaden sposób wykazane – stwierdził sąd.
Sama policjantka sugerowała, że odwołanie ze stanowiska komendanta komisariatu było reakcją na krytykę nieudolnie przeprowadzonej reorganizacji jednostki.
Komisariatem kierowała od grudnia 2012 r., powołana na to stanowisko przez ówczesnego komendanta powiatowego policji w Piszu. W opinii służbowej, wystawionej w maju 2016 r. za okres od 2013 r., oceniono jej umiejętności zarządzania jednostką w każdej kategorii na „5″. Pół roku później, gdy do policji dopłynęła fala wymiany kadr, została jednak odwołana z zajmowanego stanowiska. Stwierdzono, że pomimo bardzo dobrej sytuacji kadrowej komisariatu „przestała właściwie zarządzać posiadanymi środkami i siłami”. Powstały zaległości w dokumentacji i napięcia wśród załogi komisariatu.
W odwołaniu do komendanta wojewódzkiego policji, a następnie w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie policjantka zarzuciła, że uzasadnienie rozkazu personalnego nie podaje żadnych merytorycznych powodów odwołania. Gdy kierowała komisariatem, wzrosła wykrywalność przestępstw kryminalnych i szybkość postępowań przygotowawczych. Komisariat wyremontowano, kupiono samochody, komputery i sprzęt fotograficzny. Ubytek funkcjonariuszy wskutek pochopnie podjętych decyzji kadrowych w ramach reorganizacji jednostki spowodował jednak, że postępowania przygotowawcze zaczęły się przedłużać. A gdy na naradach służbowych upominała się o wzmocnienie kadrowe, wdrożono procedurę odwołania jej ze stanowiska.
Komendant wojewódzki policji w Olsztynie, który utrzymał w mocy rozkaz personalny o odwołaniu, nie odniósł się do żadnej z tych okoliczności. Stwierdził jedynie, że komendant powiatowy policji „ma prawo dobierać sobie kadrę, która pozwoli mu na jak najlepsze zarządzanie podległą jednostką”. Z przepisów ustawy o policji wynika, że odwołać policjanta ze stanowiska można w każdym czasie, w interesie służby i w interesie społecznym, który może wymagać zmian umożliwiających sprawne funkcjonowanie policji.
Ustawodawca nie wprowadził żadnych warunków, od których uzależnione byłoby odwołanie komendanta komisariatu policji – potwierdził sąd. Nie zwalnia to jednak od szczegółowego, faktycznego i prawnego, uzasadnienia takiej decyzji. Tymczasem uzasadnienia rozkazów personalnych organów policji są lakoniczne i nie wskazują żadnych okoliczności stanowiących przyczynę odwołania ze stanowiska – ocenił WSA. Nie ustosunkowują się też do argumentów skarżącej i do problemów wynikających z braków kadrowych, które zgłaszała. Jest to istotne naruszenie prawa.
W konsekwencji sąd uchylił zaskarżony rozkaz personalny, ponieważ organy policji nie wykazały ani nie uzasadniły przyczyn jego wydania. To, że mają autonomiczne prawo doboru kadry, nie oznacza bowiem, że mogą w ogóle nie uzasadniać swoich decyzji.
sygnatura akt: II SA/Ol 331/17
